نقد و بررسی “دولت دختران”: اگر آن ها آینده هستند، شاید ما محکوم به فنا نیستیم | ساندنس ۲۰۲۴

به گزارش دانلود فیلم و به نقل از برخورد دهنده پس از موفقیت بزرگ “پسران ایالت” در سال ۲۰۲۰ که موفق به کسب چندین جایزه امی، جوایز انتخاب منتقدان و جایزه بزرگ هیئت داوران در ساندنس شد، سازندگان فیلم آماندا مک‌بین و جسی موس با یک اثر همراه جذاب (یا به قول خودشان “فیلم خواهر”) با عنوان مناسب “دولت دختران” بازگشته‌اند.

 این فیلم با کاوش در همان موضوع اما از دریچه نگاه زنان، نگاهی به برنامه‌ای مشابه می‌اندازد. آن‌ها علاوه بر تغییر جنسیت افراد مورد نظر، ایالت مورد نظر را نیز عوض کرده‌اند و از برنامه تگزاس به برنامه ایالت میزوری رفته‌اند. این برنامه به گروهی از دختران نوجوان از سراسر ایالت فرصت می‌دهد تا در یک اردوی یک هفته‌ای با شرکت در مبارزات انتخاباتی و انتخابات برای ساختن یک دولت ساختگی، با غوطه ور شدن در سیاست، چیزهای بیشتری در مورد آن یاد بگیرند.

“Girls State” درباره چیست؟

از همان ابتدا، مشخص است که «دولت دختران» نمی‌خواهد از تأثیر اقلیت بودن بر این روند طفره برود. در تیتراژ ابتدایی، عکس‌های تاریخی از دولت آمریکا دیده می‌شود، با دایره‌های درخشان که تمام زنان حاضر در قاب را برجسته می‌کند. نیازی به گفتن نیست، این دایره‌ها کم و بیش از هم فاصله دارند و نشان می‌دهند که زنان تا چه حد در سمت‌های رهبری کم‌نماینده بوده‌اند و برای رسیدن به برابری چقدر راه در پیش داریم.

خوشبختانه، سوژه‌های جوان این فیلم و اشتیاق آنها برای تغییر اوضاع به همه ما کمی امید واقعی می‌دهد. هر یک از ستارگان این فیلم با توجه به پیشینه و جاه طلبی‌هایشان چیز متفاوتی به ارمغان می‌آورند. there’s Tochi Ihekona که برای دادستان کل کاندیدا شده است. او از نژاد نیجریه ای و یکی از معدود زنان سیاه‌پوسته در این محیط است که چالش‌های بیشتری را هم به همراه دارد، زیرا زنان رنگین‌پوست با تبعیض شدیدتری نسبت به همتایان سفیدپوست خود مواجه هستند. در مورد اینکه چه کسی برای کسب مقام فرمانداری باارزش و رقابتی رقابت می‌کند، Emily Worthmore محافظه‌کار است اما بر دوحزبی بودن تأکید می‌کند و Faith Glasgow جاه طلب است اما می‌تواند قضاوت‌کننده و شدید به نظر برسد. Nisha Murali با جدیت ذاتی خود با معاشرت اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کند، اما او به سرعت با Brooke Taylor دوست می‌شود که سیاست‌های مترقی او را با افراد شهر کوچک و محافظه‌کار محل زندگی‌اش درگیر می‌کند. متأسفانه، این دو خود را برای کسب موقعیت یکسان در همان دیوان عالی می‌بینند. (نگران نباشید – دوستی آنها از این موضوع جان سالم به در می‌برد!)

افراد بیشتری هم در این مستند حضور دارند، از جمله Cecilia Bartin که یک سخنران فوق العاده است و Maddie Rowan، که قطب مخالف Emily است در عین حال که بهترین دوست او در برنامه است. با این حال، همه آنها جذاب و الهام بخش هستند، هرچند گاهی اوقات، پیگیری همه آنها کمی دشوار است. درک اینکه برنامه دقیقاً چگونه کار می‌کند و جدول زمانی همه چیز همیشه هم واضح نیست، اگرچه خوشبختانه باعث مشکلات عمده‌ای در درک نمی‌شود. 

“دولت دختران” هم فمینیسم مدرن را جشن می‌گیرد و هم به چالش می‌کشد

همانطور که “دولت دختران” احتمالاً با “پسران ایالت” مقایسه خواهد شد، برنامه دختران نیز بلافاصله مقایسه‌هایی را با برنامه پسران ایجاد می‌کند، به خصوص از آنجایی که برای اولین بار به طور همزمان در یک محوطه میزبانی می‌شوند. واکنش‌های دختران به این موضوع طنزآمیز و گسترده است – برخی دوست دارند درباره پسرها پچ پچ و غیبت کنند، در حالی که برخی دیگر وقتی در اتوبوس شلوغ می‌شوند از وجود آن‌ها عصبانی می‌شوند.

اما واکنش‌های عمیق‌تری نیز وجود دارد، به‌ویژه در مورد نابرابری‌های برنامه‌ها و رفتار با هر دو گروه. اینطور به نظر می‌رسد که پسران هر زمان که بخواهند می‌توانند آزادانه در محوطه دانشگاه بچرخند، در حالی که دختران بدون همراه رفتن به جایی ممنوع هستند. پسرها با پیراهن‌های درآورده راه می‌روند، در حالی که دختران باید به یک کد لباس سختگیرانه پایبند باشند. پسران امکانات بیشتری دریافت می‌کنند و فرصت‌های بیشتری برای یادگیری از مقامات منتخب واقعی دارند، در حالی که دختران از همان سطح سخنرانان برخوردار نیستند و در پایان برنامه توسط آنها سوگند یاد نمی‌کنند. مشاوران با این موضوع مخالفت می‌کنند و می‌گویند برنامه‌ها عمداً به صورت متفاوتی طراحی شده‌اند، اما دختران به حق از این موضوع خسته شده‌اند. سسیلیا نکته جالبی را مطرح می‌کند و می‌گوید که برنامه باید به دختران نحوه مبارزه با تبعیض جنسیتی را آموزش دهد – نه اینکه آنها را برای تحمل آن آماده کند. این واقعیت که دختران در این مورد واقعاً ایستادگی می‌کنند، قدرتمند است. این نسل جدید نه تنها خواستار بیشتری است، بلکه آن را می‌طلبد و از اینکه صدای خود را بلند کنند، واهمه‌ای ندارند.

اما “دولت دختران” نه تنها در مورد تعامل برنامه‌های پسران و دختران با یکدیگر سؤال ایجاد نمی‌کند. همچنین در مورد نحوه‌ی صحبت برنامه دختران با خودشان، گفتگوهای سخت و ضروری وجود دارد. دیدن شکل‌گیری دوستی‌ها بر سر دستبندسازی، تزیین کیک فنجانی، برس کشیدن مو و حمایت از زنان دیگر واقعاً زیباست. اما چه زمانی تمام آن دید مثبت و صحبت در مورد توانمندسازی، مضر و مخالف با اهداف برنامه می‌شود؟ امیلی در یک مقطع با عصبانیت می‌گوید: «اینجا هیچ‌کس در مورد سیاست صحبت نمی‌کند»، و نوع زبان «فمینیسم رئیس‌زن» را که می‌تواند این زنان جوان را از مخالفت و صحبت در مورد مسائل واقعی بازدارد، محکوم می‌کند. آیا تشویق به مؤدب بودن و فشار برای دوست داشته شدن نیز بخشی از مردسالاری نیست؟ این موضوعی چالش برانگیز است اما ارزش بررسی دارد و “دولت دختران” شروع خوبی برای این بحث است. 

“دولت دختران” در بهترین زمان ممکن اکران می‌شود

فیلم Girls State نمی توانست در زمان بهتری فیلمبرداری شود. در تابستان ۲۰۲۲ فیلمبرداری شده است، ما در زمان واقعی دخترانی را می بینیم که نسبت به واژگونی Roe v. Wade واکنش نشان می دهند. تماشای ترس و ناامیدی این دختران جوان که می بینند حقوقشان سلب شده است – عمدتاً توسط مردان سیسجندر، دلخراش است. یک نکته بسیار مهم حول جلسه دادگاه عالی ایالت دختران و حکم در مورد یک پرونده حریم خصوصی در مورد سقط جنین است. اتفاق نظر این است که آنها به کاری که انجام داده اند افتخار می کنند اما ناامید هستند که هنوز نمی توانند این تفاوت را در زندگی واقعی ایجاد کنند.

دختران استیت نیز نمی‌توانست در لحظه‌ای بهتر ظاهر شود. نه تنها در سال انتخابات هستیم، بلکه اخیراً رسانه ها – به ویژه آنهایی که سیاست را پوشش می دهند – مورد انتقاد قرار گرفته اند. این باعث می‌شود پایان فیلم الهام‌بخش‌تر شود، زیرا امیلی از علاقه‌اش به روزنامه‌نگاری برای ایجاد تفاوت استفاده می‌کند. علیرغم این واقعیت که می تواند شانس او را برای گرفتن یک بورس تحصیلی مهم به خطر بیندازد، امیلی تصمیم می گیرد مقاله ای بنویسد که تفاوت های بین برنامه های دخترانه و پسرانه را افشا کند. او به وضوح در این کار مهارت دارد، مصاحبه‌های ماهرانه‌ای با موضوعات مختلف و تحقیقات فشرده در مورد مالی برنامه‌ها انجام می‌دهد. در پرسش و پاسخ بعد از فیلم، افراد حاضر در فیلم فاش کردند که این مقاله امواج بزرگی را در رهبری ایجاد کرد و نشان داد که گزارش‌دهی و صحبت کردن چقدر می‌تواند قدرتمند باشد.

در طول این فیلم احساس کردم. در واقع، من تقریباً مطمئن هستم که وقتی کار به پایان رسید حدود ۱۰ دقیقه مستقیم گریه کردم. اما با وجود اینکه فیلم دارای موضوعات سنگین و ناراحت کننده ای مانند تبعیض جنسی، نژادپرستی، همجنس گرا هراسی و موارد دیگر است – که نه کمتر به خردسالان می پردازد، اما اشک ها شادی آور بودند. Girls State از نشان دادن موانع ابایی ندارد، اما به طرز هوشمندانه ای لحظات شادی را نیز به نمایش می گذارد. بله، سوژه‌ها به ناچار گاهی شکست می‌خورند، اما این باعث می‌شود که آن لحظات پیروزی سخت‌تر و به‌خوبی به دست آمده شیرین‌تر شود. این مستند تنها در مدت کمی بیش از یک ساعت و نیم باعث می‌شود که نه تنها به این دبیرستانی‌ها اهمیت دهید، بلکه به شدت برای آنها ریشه‌یابی کنید. در ابتدا بلافاصله جذب آنها می‌شوید، و در پایان روی آنها سرمایه‌گذاری می‌کنید و مدت‌ها پس از انتشار اعتبار به آنها فکر می‌کنید.

این مستند نه تنها یک جهان کوچک از کشور است که زندگی واقعی را به گونه ای منعکس می کند که کاریزما و توانایی برانگیختن توده ها می تواند تفاوت را در مورد سیاست ایجاد کند، بلکه به ما این حس را می دهد که آینده می تواند به نظر برسد خوشبختانه، اگر این گروه از دختران انعطاف‌پذیر، همدل و باهوش نشانه‌ای باشد، پتانسیل آن را دارد که بسیار درخشان باشند.